LFC

เป็นเวลานานแล้วนะครับที่ทีมหงส์เเดงเราไม่ได้สัมผัสเเชมป์ถ้วยใบใหญ่ของยุโรป อย่าว่าเเต่เเชมป์ยุโรปเลยครับเเชมป์ในลีกยังหวังยาก ลุ้นเเล้วก็ลุ้นอีก เเม่งก็ยังไม่ได้ เซ็งหัวจิตหัวใจ และก็เป็นลิเวอร์พูลอีกเหมือนเดิมที่ทำให้อารมณ์ลุ่มๆดอนๆของผมในฤดูกาลนี้ต้องลุ้นกันตัวโก่งว่ามันจะได้เข้าไปเล่นถ้วยใบใหญ่ของยุโรปอีกครั้งในฤดูกาลหน้าด้วยการรั้งอับดับสี่ในลีกอังกฤษได้รึเปล่า และสุดท้ายความหวังสุดท้ายกะถ้ายสุดท้ายของฤดูกาลนี้ "เเชมป์เปี้ยนลีค"



ก่อนหน้าที่เพลงบอลจะเริ่มบรรเลงที่เมืองอิสตัลบูล ผมวางเเผนไว้ล่วงหน้าเกือบอาทิตย์ว่าจะขอย้ายเวลาทำงานตัวเองไปเข้าตอนบ่ายๆซักหน่อย กะให้รุ่นน้องที่เพิ่งเข้ามาทำงานใหม่ทำให้เเทน แต่บังเอิญสองวันก่อนหน้าที่เกมจะเลิกดันซวยครับมาทำงานสายเนื่องจากไปเตร็ดเตร่ดึกไปนิด อันที่จริงก็ไม่นิดนะครับกลับบ้านตอนเช้าต้นๆ ก่อนไก่มันจะขัน ไอ้นาฬิกาเนี่ยก็ตั้งปลุกไว้แล้วนะครับ ม่านนี่ก็เปิดไว้เต็มที่กะว่าให้เเสงเเดดตอนเช้าช่วยปลุกอีกเเรง ตื่นมาได้นะเเต่เสือกนอนต่อ ตื่นมาอีกทีอีกสิบนาทีจะเข้างาน หน้าตายังไม่ได้ล้าง งัวเงียก็งัวเงียอย่างเเรง แต่ต้องรีีบไม่งั้นตายฮะ..... แต่อย่างว่าถึงคราวซวยอย่างไรก็คงเลี่ยงไม่ได้ อุตส่าห์ขับบนฟรีเวย์กะว่าไม่ให้ไปสายเกินสิบนาที ขับรถออกจากเเลมป์มาได้ไม่นาน ไฟเเทรฟฟริคเสือกเสียอีก คราวนี้เหมือนฟ้าเเกล้งเลยครับขับรถต่อคิวกันอีกสิบนาทีได้ สรุปเบ็ดเสร็จไปสายเกือบยี่สิบนาที เจ้านายตาเขียวเห็นๆ ข้ออ้างข้างๆคูๆนี่ยังไม่ช่วยให้รอด แล้วอย่างนี้ผมจะมีหน้าไปขอเข้างานสายอีกวันเหรอครับ ฝันไปเหอะมึง (อันนี้คิดไว้ในใจดังๆ)

คราวนี้จะทำไงดีละครับดูสดไม่ได้เอาวะ เพื่อนสมุนเราก็พอมีเเฟนหงส์ด้วยกัน ขอให้มันอัดเทปไว้ให้ดูก็ยังดี เเถมเพื่อนยังใจดีโทรมารายงานข่าวเป็นระยะๆ ครั้งเเรกที่ผมโทรไปถามนี่เสียงเพื่อนนี่เหียกมา เสียงตามสายรายงานมาเอื่อยๆว่า หงส์โดนกระทุุ้งไปแล้วสามศูนย์จากมัลดินี่ลูกเเรก ตามด้วยเครสโปอีกสอง ที่จริงระดับชั้นของผู้เล่นของหงส์ผมนี่เทียบตัวต่อตัวให้เด็กอนุบาลที่ไม่มีจิตใจลำเอียงมันก็คงจะตอบกันเป็นเสียงเดียวกันอะนะว่าชาติหน้ามาเเข่งกันยังไม่รู้ว่ามีสิทธิ์อะเปล่า แต่ยังไงเเฟนหงส์ก็คงยังไม่ถอดใจกันง่ายๆนะฮะ ผมยังมีหวังเล็กๆ เน้นว่าเล็กมากๆ ก็ยังตอบกลับไปว่า เดี๋ยวพลพรรคหงส์ก็ตามเอาคืนได้เสมอสามสาม เกมลูกบอลกลมๆต้องดูกันให้ครบเก้าสิบนาที หงส์อาจพลิกมาตีเสมอแล้วเอาชนะที่จุดโทษก็ได้

ตลอดเวลาของการเเข่งขันครึ่งหลังโทรศัพท์มือถือผมดังเป็นระยะๆ เพื่อนรักโทรมารายงานสดทุกครั้งหลังทีมรักกระทุ้งประตูปีศาจเเดงดำได้ ไม่ว่าทำงานยุ่งอยู่ เจ้านายยืนอยู่ข้างหลัง ตอนนี้ต่อให้ใครต่อใครที่อยากดูเเมทช์คูชิงแล้วต้องมาทำงานเเทนอย่างผม ร้อยทั้งร้อยก็ต้องรับโทรศัพท์ไว้ก่อนละครับ ถึงเเม้ตลอดเวลาการเเข่งขันผมจะไม่ได้ดูบรรเลงเพลงเตะของนักเตะทั้ง 22 คน แต่ใจผมก็ระทึกอยู่นะครับ เเอบลุ้นทีมรักอยู่ จนสุดท่้ายผมกำลังนั่งกินข้าวอยู่ให้ห้องครัว โทรศัพท์สุดท้ายก็ดังขีึ้น เสียงตามสายรายงานด้วยเสียงระรื่นหูกว่าครั้งเเรก จับความได้ว่าหงส์เเดงชนะจุดโทษแล้วก็ได้เเชมป์ปี 2005 ไปครองได้สมใจ เฮ เฮ เฮ.............


เพื่อนรักยังรายงานด้วยว่าอัดเทปไว้ให้ดูด้วย ผมนี่ไม่ได้ร่วมลุ้นกะบรรยากาศสดนี่ก็ขอกลับมายลโฉมความสำเร็จของทีมรักทางเทปก็ได้วะ เลิกงาน 6.30 ผมก็รีบดิ่งตรงไปบ้านเพื่อนทันที ก็โอ้เอ้ๆอยู่สักพัก กว่าจะได้ดูก็เกือบสองทุ่มได้ ดูไม่ถึงนาทีก็ต้องดูลูกที่มัลดินี่วอลเลย์เต็มตีน ยัดไอ้ลูกกลมๆ เข้าไปตุงตาข่ายก่อน ผมดูต่อไปได้สัก 20 นาทีได้ ในขณะที่เบียร์ Corona ขวดที่สองกำลั
จะหมด คีเวล์ครับๆ ปีกพ่อมดจากออสก็ต้องจำใจ กระโผกกระเผกออกจากสนาม ก็มีเหตุให้มีอันต้องหยุดดูไปชั่วโมงกว่าๆ เกือบสี่ทุ่มครี่งได้ ก็พอดีกับเพื่อนรุ่นพี่อีกคนที่รอดูบอลหงส์ด้วยกันกลับมาจากเรียน เราก็พยายามเปิดไอ้ที่เราอัดลงไปในกล่องฮาร์ทดิสของเครื่องเคเบิ้ล ซวยอีกทีละซิครับ ดันบู้ทไม่ได้ โทรไปหาที่ศูนย์เเล้วยังเเก้ปัญหาไม่ได้ เค้าบอกต้องเอาไปเปลี่ยนอย่างเดียว และเสียใจด้วยที่ไม่สามารถกู้ไฟล์ที่หายไปแล้วกลับคืนมาได้ เค้าก็ดีนะบอกเดือนนี้เราก็ไม่ต้องจ่ายค่าบริการรายเดือน แต่คนที่เสียใจกว่าคงเป็นผมครับ อดดูทีมรักประสบความสำเร็จ คืนนี้เป็นอีกคืนหนึี่งที่ผมเข้าใจความหมายของคำว่า "You'll never walk alone" เพราะอย่างน้อยก็ยังมีเพื่อนรุ่นพี่ผมอีกคนที่อดดูเหมือนกัน ฮา .........