Tutor

เป็นเดือนอยู่นะครับที่ไม่ได้เข้ามาอัพเดท แต่ก็เข้ามาอ่านบล็อกของชาวบ้านเค้าไปทั่ว หันกลับมาดูบล็อกของตัวเองนี่ยังไม่คืบหน้าไปถึงไหนเลย นิ่งให้ยุงวางไข่มาเกือบเดือน คงไปโทษใครไม่ได้ความผิดตัวเองเเท้ๆ ดันอยากมีบล็อกของตัวเองแต่ไม่มีเวลาดูเเล อย่างนี้ถ้ามีเเฟนเเล้วทำเค้าท้องคงเรียกว่าชิ่งหนีครับ ฮา

เดือนนึงมานี่ก็ถ้าไม่เรียกว่าเเก้ตัวก็ต้องใช้คำว่ายุ่งมากครับ เพราะไม่ว่าจะเป็นที่ทำงานนี่ก็มีความรับผิดชอบเยอะขึ้น ตั้งเเต่หัวหน้างานคนก่อนจากไปก่อนเวลาอันควรเนี่ยะ ผมก็ต้องเทคโอเวอร์ตำเเหน่งเค้าอยู่พักนึงพร้อมกับงานประจำของตัวเอง ทำทันบ้างไม่ทันบ้าง ดองงานเอาไว้นานเหมือนกัน นี่ขนาดเร่งมือทำแล้วนะ เเม่งทำไงก็ไม่ทัน เคสงานบางเคสตามกันมาเป็นชาติ มันก็ยังไม่ค่อยคืบหน้าไปถึงไหน เพื่อนรุ่นพี่สองคนที่ทำงานก็กำลังเรียนจบ ก็ถึงเวลาที่เค้าจะลาออก เเผนกผมก็เหลือกะน้องคนไทยเเค่สองคน ยังไม่พอฮะยังไม่พอ อาทิตย์นี้เจ้านายหนีหน้าคนไข้ ลาพักร้อนยาวอาทิตย์นึง ก่อนไปฝากฝังออฟฟิสซะดิบดี สั่งแล้วสั่งอีก ไม่รู้เหมือนกันว่าอาทิตย์หน้าจะออกหัวออกก้อย ก็ต้องดูๆกันไป แต่ที่เเน่ๆ ทำงานลากยาวชัวร์ เหนื่อยอีกแล้น

พักนี้นอกจากทำงานประจำกับอ่านหนังสือเตรียมเรียนเอกแล้วเนี่ย ยังมีโอกาสรับจ๊อบพิเศษเป็นติวเตอร์นะฮะ อาอย่าได้คิดนะว่าได้เงินดี งานนี้ติวฟรีล้วนๆฮะ ผมว่ามันก็เป็นโอกาสอันนึงของผมนะที่มีคนมาให้สอนหนังสือเเบบตัวต่อตัว โดยปกติเเล้วเนี่ยผมค่อนข้างชินกับการเรียนเเบบอ่านเอาเอง ถ้าไปเจอปัญหาหรือสงสัยอะไรเนี่ยก็ค่อยไปนั่งคุยกะพวกอาจารย์เค้าอีกที บางคำถามนี่ก็ถามเเบบงี่เง่าพอควร ถามเเบบอยากให้มันหายสงสัย ถามเเบบคำถามโลกเเตกหรือไม่ก็คิดเคสเเปลกๆ อาจารย์ก็ดีนะ บ้าจี้ตอบกลับมาด้วย วกกลับมาเรื่องของตัวเอง แต่ก่อนก็มีมาเรื่อยๆนะ เเบบให้อ่านเคสเศรษฐศาสตร์หรือไม่ก็มาร์เก็ตติ้ง หรือให้สอนเลขเเบบเเอลจีบราก็มี แต่คนหลังสุดนี่เหมือนติวเเบบเป็นจริงเป็นจังมาก มีทั้งภาษาอังกฤษ เลข และ การเมือง ซึ่งเป็นวิชาที่ผมเรียนมาเกือบตลอดชีวิตของนักเรียน ความรู้สึกเเรกนี่เหมือนเด็กได้ของเล่นใหม่เหมือนกัน ประมาณว่ามีความท้าทายเข้ามาใหม่ เเบบสมมติว่ามีคนเข้ามาให้เราลองสอนดูโดยที่เจ้าตัวมีพื้นฐานมาบ้างเล็กน้อย จะสอนอย่างไรให้เค้าเข้าใจในเนื้อหาที่ต้องเรียน เพิ่งเคยสอนเเบบเป็นจริงเป็นจังครั้งเเรกนี่สนุกดีครับ ได้ความรู้ใหม่ๆจากวิชาที่สอนน้องเค้าด้วย พออ่านหนังสือเทกซ์ของน้องเค้า ไอ้เรื่องบางเรื่องที่เรียนมาตอนป โท ที่ไม่ค่อยเข้าใจก็มีความรู้สีึก เเบบว่าอ๋อ มันเป็นเเบบนี้นี่เอง เช่น ประวัติศาสตร์การเมืองอเมริกา พวกเฟดเดอร์เริลริสกับระบบการเมืองอเมริกัน สอนกันเเบบสนุกๆไม่ซีเรียสเท่าไหร่ หิวก็หาข้าวกิน หรือไม่ก็เเวบไปดูหนังบ้าง หลับบ้างก็เคย เพิ่งเข้าใจตัวเองก็คราวนี้เเหละว่าสอนไม่ได้เรื่อง อธิบายให้คนอื่นเข้าใจอย่างที่เราเข้าใจเนี่ยะลำบาก บางทีน้องเค้าถามคำถามมา เราก็อธิบายไปอีกอย่าง ก็เถียงกันนิดหน่อย ทำให้นึกถึงตอนเรายังเรียนอยู่ที่เมืองไทย "ไอ้ห่าเเม่งถามอาจารย์อย่างเสือกตอบอีกอย่าง พูดจาก็ไม่รู้เรื่อง สอนอะไรวะ" อะนะเพิ่งรู้สึกว่ากรรมมันมีจริงก็คราวนี้อีกที

แต่โดยรวมๆแล้วผมค่อนข้างพอใจกับการสอนจริงๆจังๆครั้งเเรกของผมเหมือนกัน เหมือนกับก้าวเเรกที่ผมตัดสินใจเขียนบล็อก มันก็ต้องมีก้าวเเรกกันบ้าง เริ่มต้นสวยหรูบ้างเห่ยๆบ้าง ก็ค่อยๆปรับกันไป ก็หวังว่ามันคงจะดีขึ้นเรื่อยๆ แล้วคนอ่านละครับตัดสินใจที่จะเริ่มเดินก้าวเเรกในชีวิตกันบ้างหรือยัง