4th of July

วันนี้คงไม่สลักสำคัญอะไรนักสำหรับคนไทย เราอาจจะคุ้นเคยกับคำว่า 4th of July จากหนังเรื่อง Independence Day (ID4) ที่ Bill Pullman เเสดงเป็นประธานาธิบดีของสหรัฐ ไอ้คนที่ขับเครื่องบินไอพ่นสู้กะจานบินของมนุษย์ต่างดาว แต่ในมุมมองของพวกไอ้กันนี่คงต่างกันออกไป เพราะมันเป็นวันชาติของอเมริกา ดินเเดนที่กล่าวอ้างว่าสิทธิเสรีภาพของปัจเจกชนฝังอยู่ทุกตารางมิลลิเมตรบนดินเเดนทั้งห้าสิบรัฐ

สีปีที่ผ่านมาผมได้รับรู้ประเพณีของวันชาติสหรัฐไม่แตกต่างกันเท่าไหร่นัก พิธีรีตองของการเฉลิมฉลองในมุมมองของผมยังด้อยกว่าการเฉลิมฉลองวันพ่อหรือวันเเม่ของไทยเราเสียอีก เพื่อนๆชาวไอ้กันของผมตั้งหน้าตั้งตารอวันนี้นัก เนื่องจากพวกมันๆทั้งหลายจะได้มีวันหยุดยาวๆ อย่างน้อยก็สามสี่วัน บ้างก็ออกไปเที่ยวต่างรัฐ ไปรวมกันที่บ้านญาติคนใดคนหนึ่ง เเล้วก็บาร์บีคิว อันนี้ขาดไม่ได้นะสำหรับพวกไอ้กัน ผมเห็นมันกินเป็นอย่างเดียวในวันหยุดยาวๆ อ้อ ลืมไปมีเบียร์ด้วย

แต่ที่เเตกต่างออกไปจากปีนี้สำหรับผมก็คือผมไม่มีสอบซัมเมอร์เนื่องจากไม่ได้เรียนเเล้ว เคว้งอยู่เหมือนกันนะครับ แต่ยังดีหาเรื่องอื่นทำได้คือตื่นแต่เช้าไปช็อบปิ้ง วันนี้ของเกือบทั้งห้างลดเเบบไม่ลืมหูลืมตา เสื้อผ้าเเบรนด์เนมต่างขนมาลดยั่วยวนกันเหลือเกิน โชคดีหน่อยที่ผมยังไม่ใช่พวกนักช็อบตัวยง ตั้งเป้าไว้ว่าอยากได้อะไร มีงบเท่าไหร่ ผมก็ไม่ค่อยใช้จ่ายจากที่ตั้งเป้ามาเท่าไหร่ อันนี้ต้องยกความดีความชอบให้กับการเรียนเศรษฐศาสตร์นะครับ ที่สอนให้รู้จักการ allocate limited resources โดยให้ความพอใจในระดับที่ตั้งเป้าหมายไว้

ของที่ได้วันนี้ก็ได้รองเท้าผ้าใบดีเซลมาคู่นึง เสื้อเชิ้ตเเขนยาว และเเผ่นซีดีเปล่ามาสามตั้ง แค่นี้มันก็ทำให้ผมใช้งบประมาณที่มีอยู่หมดลงไปในเวลาไม่ถึงชั่วโมง นึกแล้วก็เสียดายนะ ทำงานมาทั้งวันแต่ใช้ไปแค่หนึ่งชั่วโมง ชีวิตนี้เป็นมนุษย์สัตว์เศรษฐกิจจริงๆ