The 5th Milestone

นับย้อนหลังไปสักห้าปีได้ เวลาราวๆนี้เลยผมก็ได้มาเดินโต๋เต๋อยู่เมืองนางฟ้าได้สักพักนึง หารู้ไม่ว่ายังต้องอยู่เมืองเเสงสีเเห่งนี้มาอีกตั้งห้าปี แล้วต้องอยู่ไปอีกกี่ปีก็ไม่รู้ จะว่าไปเวลาผ่านไปเหมือนโกหก

แต่ยังดีผมไม่ค่อยเป็นโรคคิดถึงบ้านสักเท่าไหร่ ไม่งั้นเหงาตายไปนานเเล้ว เอาเป็นว่าเขียนไว้เตือนความทรงจำเฉยๆ

ป.ล. หายไปนานดองเค็มอย่างที่มีคนเค้าเมนต์ไว้ เนื่องจากภาระกิจการเรียน โคตรหนักเลย ซัมเมอร์นี่คงได้เอางานทีี่ส่งในห้องเรียนมาเเปะๆเอาไว้ขัดตาทัพอีกเเน่ๆ เพราะขี้เกียจเหลือเกิน