ขอบ่นด้วยคน

บล็อคอันนี้ไร้เเก่นสารโดยสิ้นเชิง ถ้าหลงคลิ๊กผ่านมาก็กดปิดได้เลยถ้าไม่อยากอ่านเรื่องของคนบ่น

สืบเนี่องด้วยเมื่อเช้าดันมีสอบมิดเทอมครั้งเเรกของวิชาเศรษฐศาสตร์มหภาค ไอ้ว่าวิชาตัวนี้เป็นวิชาที่ไม่ค่อยถนัดมาเเต่ไหนเเต่ไร โดยส่วนตัวชอบวิชาเศรษฐศาสตร์จุลภาคมากกว่า ดังนั้นวิชาด้านการคลัง อุตสาหกรรม ผมจึงมักได้คะเเนนพอไปวัดไปวาได้ ตัว ศศ มหภาคตัวนี้ที่คณะผมเป็นตัวสุดท้ายในกลุ่มของ ศศ มหภาค ที่ นศ ป.โท และ ป.เอก ต้องลงกัน ท่าจะว่าไปจริงๆ ผมไม่ต้องลงก็ได้เพราะผมก็ไม่ใช่เด็ก ศศ เต็มตัวซักเท่าไหร่ แต่ด้วยความเเรดส่วนตัวอยากรู้อยากเห็น ก็ลงๆเรียนดีกว่า จะได้ไม่เสียชื่อว่าเป็นนัก ศศ อยู่ครึ่งตัว

เนื้อหาของครึ่งเทอมเเรกก็เรียนพวกโมเดลมหาภาคของสำนักนีโอคลาสสิคทั่วๆไป อาจารย์ก็บอกด้วยนะว่าจะออกเเนวไหน ไอ้เราก็อ่านมันจน เออเฮ้ยพอไปวัดไปวาได้ก็คืออ่านจบนั่นเเหละครับ เเต่ทำข้อสอบเก่าไม่ได้สักปีเลย ไม่มีเวลาครับ ทำได้อย่างดีที่สุดก็ดูเเบบฝึกหัดการบ้านที่ผู้ช่วยอาจารย์เเจกจ่ายระหว่างเรียน

ให้วัดความมั่นใจก่อนเข้าห้องสอบนี่ผมให้ไปประมาณ 80-85 เปอร์เซนต์เลยนะ คาดว่าสอบมาคงไม่ต้องดำน้ำใต้มีน มานั่งในห้องสอบก่อนสิบนาทีก็เปิดคอร์สเเพคไปเรื่อย เออ เรื่องนี้ผ่านหูผ่านตามา นิยามมันก็โอเคนี่ก็โอเคเเล้วนี่หว่า เลยนั่งเล่นดูเพื่อน นศ สาวๆ ฆ่าเวลา เหอๆๆๆ

นาทีพิฆาตมาถึงอาจารย์เริ่มเดินเเจกข้อสอบพร้อมสมุดสีน้ำเงิน (ที่อเมริกาเค้าเรียกสมุดคำตอบว่า blue book คงเพราะหน้าปกมันเป็นสีฟ้า) ได้มาปั๊บอ่านปุ๊ปปรากฏว่าได้เรื่อง คำถามมีอยู่สามข้อใหญ่ ซึ่งประกอบไปด้วยลูกไม้อีกห้าหกหน่อต่อข้อ แล้วคำถามมันก็ชวนให้ปวดขมับอย่างเเรก ไม่ได้ให้ความกระจ่างต่อการเป็นคำถามเล้ย หรือถ้ามันกระจ่างเกินไปเค้าจะไม่เรียกว่าเป็นคำถามก็ไม่รู้

ปรากฏว่าเหล่าเพื่อน นศ ทั้งหลายรุมถามหาความกระจ่างของคำถามเป็นระยะๆ ส่วนผมเหรอครับ ยังนั่งอ่านโจทย์ต่อไปเลือกไม่ถูกครับทำข้อไหนก่อนดีวะ ทำสลับไปสลับมากลายเป็นว่าเวลาผ่านไปแล้วครึ่งชั่วโมง เหลืออีกชั่วโมงครึ่งเท่านั้นเอง เเต่หาได้สำเหนียกเลยไม่ว่าควรรีบๆทำให้เสร็จเป็นข้อๆไป เป็นการสอบครั้งเเรกที่ผมรู้สึกใจเสียอย่างเเรง สมองนี้ไม่ได้เพ่งหาคำตอบข้อสอบเลย นั่งคิดเเม่งเอ้ยดร๊อปก็ไม่ได้ ตัวนึงก็เเพง ไม่ได้เป็นเหมือนเมืองไทย ดร๊อปทีไม่ถึงพัน อีกทั้งถ้าดร๊อปจริงๆวีซ่านักเรียนก็มีปัญหาอีก นั่งฟุ้งซ่านได้อีกสิบห้านาที เริ่มนึกถึงสัจจะธรรม เลือกเองนี่หว่าจะนั่งบ่นทำเ-ียไรวะ

เท่านั้นละครับเริ่มล๊กๆทำให้เสร็จเป็นข้อๆไป เเต่ไม่เสร็จหมดทั้งสามข้อถ้วนหรอกครับ ได้อย่างมากก็ประมาณสองข้อครึ่งได้ เพราะที่เหลือตันเเล้วจริงๆ เลยเอาเวลาที่เหลือไปตรวจทานคำตอบดีกว่า อย่างน้อยก็จะได้มั่นๆว่าไม่ได้คำนวนผิดพลาด อย่างที่คาดนั่ง differentiate สมการผิดไปหน่อย ยังดีกลับตัวกลับใจทัน ไม่อย่างนั้นไม่รู้จะเหลือเเต้มให้ลุ้นเท่าไหร่

หมดเวลาอาจารย์เดินเก็บข้อสอบหมด ผมรีบออกก่อนเลยครับไม่ไหวเเล้วปวดฉี่อย่างเเรง กลับมาอ้าวเฮ้ยเพื่อนหายหมด สืบสาวราวเรื่องได้ความว่าหลายคนมีสอบต่อวันจันทร์ เลยต้องกลับไปกบดานกันต่อ ผมก็ลองถามๆเพื่อนๆคนไทยดู เค้าก็บอกทำไม่ทันทั้งหมดก็มั่วๆไปบ้าง เเถมยังบอกข้อสอบไม่เหมือนข้อสอบเก่า ออกยากกว่า เราก็เออดีเว้ยไม่รู้สึกเเย่เท่าไหร่ที่ไม่ได้อ่านข้อสอบเก่า ไม่งั้นคงนอนไม่หลับไปหลายคืน

ยังไงก็ทำไรไม่ได้เเล้วครับกลับไปเเก้ไขอะไรไม่ได้ แล้วเเต่บุญเเต่กรรมก็เเล้วกัน เฮ้อ